Synchroniciteit...

Wat betekent "synchroniciteit"... ? Letterlijk?... gelijktijdigheid.

Als ik dit ga opzoeken, krijg ik van Wikipedia ..."Van synchroniciteit is sprake wanneer twee of meer gebeurtenissen min of meer tegelijkertijd optreden in een voor de betrokkene zinvol verband, dat niet noodzakelijk als causaal wordt ervaren" iets wat Carl Jung omschreef en een bedenksel is van de bioloog Paul Kammerer (1880 - 1926).

Dat klinkt misschien wat abstract, maar in de praktijk zijn het vaak herkenbare situaties, zoals:

• Je denkt aan iemand en die persoon belt je ineens.

• Je leest over een onderwerp dat je raakt, en de volgende dag noemt een vreemde exact datzelfde onderwerp in een gesprek.

• Je volgt spontaan een ingeving, en dat leidt naar een ontmoeting of kans die je leven verandert.

Het zijn die momenten waarop je denkt:

"Wacht eens even… dit kán geen toeval zijn."

Synchroniciteit voelt als een subtiele bevestiging. Alsof het leven wil zeggen: “Je zit goed. Blijf zo doorgaan.”

Voor mij is synchroniciteit het verschijnsel als het leven met mij gaat meedenken en het spontaan de deur opent naar betekenisvolle toevalligheden 😍

Ken je dat gevoel? Dat iets ‘toevallig’ op je pad komt — een ontmoeting, een kans, een ingeving — precies op het juiste moment. Alsof het universum je iets wilde vertellen, of zachtjes een zetje gaf in een richting die je zelf nog niet had overwogen?

Dat is wat Carl Jung ooit synchroniciteit noemde: betekenisvolle toevalligheden die niet logisch te verklaren zijn, maar toch diep resoneren. Geen oorzaak-gevolg in de klassieke zin, en volgens het Newton/Descartes denkpatroon, maar een soort mysterieuze samenloop van omstandigheden die té raak voelt om zomaar toeval te zijn.

Het mooie? Je kunt deze momenten niet afdwingen…

Maar je kunt er wel meer van gaan ervaren — door ruimte te maken voor iets wat we in onze drukke levens vaak vergeten: spontaniteit.

Waarom spontaniteit zo’n belangrijke rol speelt

In onze gestructureerde, gecontroleerde wereld plannen we bijna alles. Onze dagen zijn gevuld met afspraken, to-do’s en routines. Dat geeft houvast — maar het laat weinig ruimte over voor het onverwachte.

Spontaniteit breekt dat open.

Wanneer je spontaan handelt, stap je uit de gewoonte. Je volgt een gevoel, een intuïtief idee, een speelse impuls — zonder te weten waar het toe leidt. Je laat los wat ‘moet’ en maakt ruimte voor wat "mag" ontstaan.

En precies in die ruimte kan synchroniciteit verschijnen.

Want door spontaan te zijn:

• Stap je uit je gebruikelijke pad — waardoor je letterlijk op nieuwe plekken komt, of nieuwe mensen ontmoet.

• Ben je meer in het moment aanwezig — waardoor je subtiele signalen opmerkt die je anders zou missen.

• Ben je ontvankelijker voor flow — je laat controle los, en vertrouwt op het grotere geheel.

Met andere woorden: je gaat mee in de stroom van het leven, en dat leven komt soms verrassend mooi met je meebewegen.

Stel je voor:

Het is vrijdagavond. Je voelt je een beetje futloos. Je zou thuisblijven, even niks doen. Tot een vriend appt:

“Kom je mee naar dat kleine live-optreden? Geen drukte, gewoon chill.”

Je twijfelt. Maar iets in jou zegt: ja. Gewoon, omdat het goed voelt.

Daar, aan de bar, raak je in gesprek met iemand. Jullie hebben direct een klik. Je praat over werk, dromen, interesses. En plots blijkt: die persoon is net een project gestart dat perfect aansluit bij iets waar jij al lang over nadenkt. Ze zoeken nog iemand. Jou, eigenlijk.

Een uur later fiets je naar huis met een glimlach. Je voelt: dit was niet zomaar een avond. Dit was voorbestemd.

Maar: het had niet kunnen gebeuren als je je spontane impuls had genegeerd.

Wat zegt dit over hoe we mogen leven?

Synchroniciteit nodigt ons uit om te vertrouwen op wat zich aandient. Om het leven niet alleen te benaderen als iets dat je moet "beheersen", maar als iets waarmee je kunt samenwerken. En die samenwerking begint met een simpele intentie: "openstaan".

Openstaan voor de gekke ingeving.

Voor de zijweg die je normaal niet neemt.

Voor de mens die je anders misschien negeert.

Voor het innerlijke stemmetje dat zachtjes zegt: “Doe het maar gewoon.”

En het mooie is: hoe vaker je op deze manier leeft, hoe vaker het lijkt alsof het leven reageert. Niet met zekerheid of beloftes, maar met fluisteringen, toevalligheden, toevallige perfectie.

Wat kun je zelf doen?

• Oefen dagelijks een moment van spontaniteit. Zeg ‘ja’ tegen iets onverwachts. Volg een ingeving, hoe klein ook.

• Observeer zonder oordeel. Kijk naar toevalligheden met nieuwsgierigheid. Wat probeert dit jou misschien te vertellen?

• Schrijf betekenisvolle momenten op. Door synchroniciteit bij te houden, merk je sneller hoe vaak het eigenlijk gebeurt.

• Maak ruimte in je leven of in je agenda. Niet alles hoeft gepland of verklaard. Laat dingen ontstaan. Laat jezelf verrassen.

  
  

Magie ontstaat waar je durft te vertrouwen

Synchroniciteit is geen trucje. Het is een soort dans met het leven.

En elke dans begint met een eerste stap. Niet uit controle, maar uit vertrouwen.

Door spontaner te leven, zeg je eigenlijk:

"Ik laat ruimte voor het onverwachte. Ik geloof dat niet alles gepland hoeft te zijn om waardevol te zijn. Ik sta open voor wat wil ontstaan."

En dan, soms zomaar op een gewone dag, komt het leven even fluisteren:

"Ik zie je. Je bent precies waar je moet zijn."

Wil je meer willen leven vanuit spontaniteit? Of wil je de controle meer kunnen loslaten zodat het onverwachte wat meer op je pad komt?

Dan kan het traject "Bepaal je 'Wat", Ontdek je "Waarom" en laat het "Hoe" los." je daarbij helpen. Op een kunstzinnige manier begeleid ik jou naar meer vertrouwen om spontaniteit toe te laten ❤️

“Zeg wat vaker ja tegen het onverwachte — het leven zou je zomaar eens kunnen verrassen 🤩.”